ضربانم حتی یک بار هم برای تو بالا نرفته
از آخرین باری که باشگاه ورزشی ثبت نام کرده بودم و به شکل مرتب تمرین می‌کردم بیش از یک سال گذشته بود.
مادران یخچالی و پرنتکتومی
در سال ۱۹۰۸، زمانی که روانپزشکان با کودکانی مواجه شدند که گوشه‌گیر بودند و ارتباط احساسی خوبی با دیگران نمی‌گرفتند آن‌ها را در دسته‌ی بیماران اسکیزوفرنی قرار دادند.
در ستایش سکوت
شاید مشکل از آن جایی شروع شد که مصاحبه‌گرها، میکروفون را به دست گرفتند و به خیابان رفتند. جلوی انسان را گرفتند و پرسیدند: «نظر شما چیست؟».
چنین گفت امانوئل
جمله‌ی در ذهنم نقل قولی بود که خیلی آن را دوست می‌داشتم. دو سه ماهی می‌شد که مدام به شکلی مبهم می‌آمد و می‌رفت. کلماتش را دقیق به خاطر نمی‌آوردم. نمی‌دانستم از چه کسی است. فقط می‌دانستم که مفهومش برایم جالب است. می‌دانستم جایی از او آن را شنیده‌ام؛ اما هر چه در میان نوشته‌هایش […]
آستریکسیس چیست؟
آستریکسیس (Asterixis) یا آستریکسی یا liver flap، برای اولین بار توسط دو نورولوژیست آمریکایی یعنی دکتر آدامز و دکتر فولی در سال ۱۹۴۹ به عنوان یک اختلال عصبی و نشانه‌ای از یک بیماری شدید کبدی مطرح شد. چهار سال بعد (۱۹۵۳) آدامز و فولی، نام Asterixis را با ریشه‌ی یونانی و به معنای «ناتوانی در […]
کالبدشکافی شناختی
خواندن در مورد خطاهای شناختی را همیشه دوست داشته‌ام. شاید این علاقه از کتاب رولف دوبلی یا دنیل کانمن شکل گرفته باشد – شاید هم از جایی دیگر. همین است که کتابی که خطاهای شناختی و سوگیری‌های پزشکان را در فرایند تشخیص زیر ذره‌بین قرار دهد برایم جذاب است. چند روزی می‌شود که The Cognitive […]
اما بهار در دستان توست!
کمتر از سی دقیقه تا تحویل سال باقی مانده. شهر در این لحظات، از آن چیزی که فکر می‌کردم شلوغ‌تر است. انگار خیلی‌ها دوست ندارند سال را در خانه‌شان تحویل کنند. خیابان‌های شهر چراغانی‌ست. در یکی از همین خیابان‌ها قدم می‌زنم. مطمئن نیستم؛ تنها احتمال می‌دهم که این حوالی باشی. «ای کاش می‌دانستم خانه‌ات در […]
ChatGPT؛ تعامل هوش طبیعی با مصنوعی
پرسید چیزی از آن شنیده‌ام یا نه. همزمان که داشتم به آن کاپوچینوی تلخ، کمی شکر اضافه می‌کردم گفتم: «فقط نامش را – و البته تعدادی تعریف و تمجید.» گفت شگفت‌انگیز است؛ پروداکتیویتی‌ات بعد از استفاده از آن به سطح دیگری خواهد رسید. شروع کرد به معرفی دقیق‌تر. قطرات آخر درون فنجان را سر کشیدم. […]
محو شنیدن بچه‌ها
دو تا چیز خیلی کم پیش می‌آید. اولی این که فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیون را تماشا کنم. شاید آخرین باری که به طور جدی برنامه‌ای را دنبال کرده‌ام به ده دوازده سال پیش برگردد – برنامه‌های مخصوص کودک و نوجوان. دومی این که پای صحبت بچه‌ها بنشینم. اگر هم نشسته باشم نهایتا در حد پنج شش […]